- I co z tego?! - wzruszyła ramionami Nika, wysłuchawszy moich rewelacji na temat artykułu. - Nie wiem skąd absurdalny pomysł, że zbrodniarz mieszkał kiedyś w twoim pokoju? Jakieś tam ble, ble, ble... w liście na temat bliżej nieokreślonego dziecka, to żaden dowód. Nawet nie poszlaka. Równie dobrze może chodzić o narzeczeńską sprzeczkę, że on chciał dziecka, a ona nie. Albo na odwrót.
- To po cholerę w ogóle przynosiłaś mi ten artykuł?!
- Wciąż uważam, że jest ważny. Nie sądziłam jednak, że przyjmiesz go w tak dosłowny sposób?
Niech sobie gada co chce. Wiem swoje. Udało mi się zdobyć próbkę pisma Dominiki Sanders z pewnej instytucji kulturalnej, z którą kiedyś współpracowała. Niby, że potrzebna mi „do graficznego projektu publikacji poświęconej twórczości słynnej artystki”. Już na pierwszy rzut oka widać, że to ten sam charakter pisma. Nie zaszkodzi jednak się upewnić. Przesyłka do najlepszego w kraju specjalisty od grafologii już w drodze!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz