Znów się na mnie gapią jak na zakałę społeczeństwa. To skutek kolejnej wyprawy do sklepu pana Brandta. A potem do tak zwanej restauracji, czyli kiczowatej miejscowej knajpy.
A przecież... jeżeli zdarzało mi się nadużywać środków zmieniających nastrój, to nie w poszukiwaniu nadzwyczajnych doznań, niezwykłych światów... Na pewno nie dlatego, by wzniecać skandale. Raczej po to, by nie czuć. Mniej czuć. Ochłonąć. Schłodzić, ugasić emocje. Jakoś ogarnąć wewnętrzny nadmiar. Utemperować temperament. Oderwać się. Zarówno od nadzwyczaj przykrych, jak i nadzwyczaj ekscytujących wrażeń. Tym razem nadzwyczaj przykrych, niestety.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz